Grote kans dat u hem al eens gesproken heeft, want sinds 1 september vorig jaar was hij al één dag per week in het Fraterhuis in de Bilt te vinden. Sinds afgelopen 1 februari is hij volledig in dienst van De Zorg van Toen. Het is daarom hoog tijd om eens nader kennis te maken met Maarten van der Boon. Wie is hij, over zijn achtergrond, wat zijn rol en taak is binnen de organisatie en over zijn drijfveer.
Met een energieke twinkeling in zijn ogen verzucht Maarten op de vraag om iets over hem zelf te vertellen. “Waar ga ik starten?” Na enige overdenking, brandt hij los:
“48 jaar geleden mocht ik de zilte zeelucht inademen. Ik ben in 1973 geboren in de kustplaats Katwijk aan Zee. Ik ben er een van 6: twee zussen, een broer en twee broertjes. Tot mijn 11e levensjaar heb ik in Katwijk gewoond. Mooie jeugdherinneringen; aan bijvoorbeeld het strand, waar wij heel dichtbij woonden. In 1986 zijn we als gezin verhuisd naar Barneveld. Een leuk detail: in Barneveld heb ik ruim 34 jaar in dezelfde straat gewoond. Eerst met mijn ouders, later samen met mijn vrouw daar onze eerste woning gekocht. En weer later verhuist naar een woning 300 meter verderop. Tegenwoordig wonen we in Ede en ‘we’ zijn dan: mijn vrouw Jantine en onze 16-jarige zoon. Onze oudste zoon en middelste dochter zijn volwassen en wonen inmiddels op zichzelf. De één in Barneveld en de ander heel dichtbij, namelijk in het appartement boven het kantoor van De zorg van Toen.
‘Muziek speelt in mijn leven een belangrijke rol’
Waar ik veel energie van krijg is muziek. Het speelt in mijn leven een belangrijke rol en is meer dan een uitlaatklep. De bewoners in het Fraterhuis hebben mij vast wel eens in de kapel achter het orgel gezien. Niet dat ik een goede organist ben, maar vind het ontspannend om te spelen en al improviserend iets van ‘dankbaarheid en verwondering’ uit te drukken. Mijn muzikale passie gaat uit naar ‘de stem’. Ik ben een fervent zanger in het klassieke, christelijk liturgisch repertoire. Vanaf het moment dat ik in Barneveld kwam wonen, heb ik lessen gevolgd. Iets wat ik nu gelukkig weer mag oppakken, want Corona heeft wat dat betreft mijn hobby twee jaar lang teruggebracht tot alleen binnen de muren van onze huiskamer. Naast muziek vind ik het heerlijk om te lezen, in onze tuin bezig te zijn en te fietsen. Dit laatste zowel op de racefiets als ook om samen met mijn vrouw mooie toertochten te maken in de omgeving.
Ik kom uit een best wel ‘technisch’ nest en heb dan ook een elektrotechnische basisopleiding gevolgd. Alhoewel ik de techniek leuk vond, voorzag ik daarin niet mijn toekomst en heb ik als vervolgopleiding Commerciële Economie gevolgd in Apeldoorn. Daarna ben ik gaan werken en heb ik enkele jaren later (ik was 24) de kans gekregen om een telecom-winkel te mogen starten, waarmee ik de eerste stappen in het ondernemerschap heb gemaakt. Op het hoogtepunt (zowel van de winkel als van de telecommarkt) ben ik daarmee om verschillende redenen toch mee gestopt. Ik heb vervolgens de overstap naar - toen nog - elektrotechnisch installateur gemaakt, in de functie communicatie adviseur. Bij deze – inmiddels - technische systeem integrator heb ik 22 jaar gewerkt. In die tijd via allerlei opleidingen mijn basiskennis vergroot en door trainingen mijn vaardigheden verbetert. De laatste 8 jaar was ik werkzaam als manager R&D en Innovatie en lid van het managementteam. Echter, het ondernemerschap kriebelde.
‘Ondernemend of ondernemer?’
Ik ben erg ondernemend en wilde voor mijzelf weten of ik ook de ondernemer zou zijn. Voor mij zit hierin namelijk verschil. Ik ben mijn eigen consultancy-bedrijf gestart op het gebied van strategieontwikkeling, innovatie en communicatie. Ruim 1,5 hieraan invulling gegeven met veel plezier en een goed resultaat. Toch merkte ik dat er iets naast moest komen waarin een component collegialiteit vervuld ging worden. En dat werd de Christelijke Hogeschool Ede, waar ik mijn kennis en kunde als opleidingsdocent Business & IT aan de ICT-opleiding mag overdragen aan een jongere generatie. Ook ging ik voor de opleiding als relatiemanager aan de slag. Zo kwam ik in contact met De Zorg van Toen. Omdat de ouderenzorg voor mij bekend terrein is (als ontwikkelaar van een oplossing in zorg domotica), was mijn nieuwsgierigheid meer dan gewekt.
Er volgenden meerdere gesprekken tussen Ingrid Burgstede en Hans Zethoven. Al snel bleek dat wij op een eenzelfde manier kijken naar en denken over de zorgsector. Die match heeft ertoe geleid dat ik ‘ja’ gezegd heb op de vraag of ik bij de organisatie wilde werken in de functie van manager Mens en Organisatie. De échte voltijdse overstap was per 1 februari. Heb ik hiermee het onderwijs volledig achter mij gelaten? (lachend) Nog niet helemaal! Voorlopig blijf ik nog tot het einde van het collegejaar als extern docentcoach in twee vakken actief verbonden aan de opleiding
En dan de vraag wat ik als manager Mens en Organisatie doe? Voordat ik deze vraag beantwoord, eerst dit: ik ben er voor de hele organisatie en niet specifiek voor één locatie. Er zijn drie onderwerpen waarin ik verantwoordelijkheden heb. Zo werk ik nauw samen met Hans en Ingrid aan de structuur en processen van de organisatie. Denk hierbij aan vragen als: wat regelen we centraal en wat decentraal? Wat is ‘onze’ standaard en waarin kan een locatie afwijken? Het tweede onderwerp is ‘innovatie’. Hiermee wordt bijvoorbeeld bedoeld dienstenontwikkeling (wat kunnen we nog meer aanbieden als De Zorg van Toen?) en technologie (denk aan de kantoor ICT, gebouwtechnieken en zorgtechnologie). Tot slot coördineer en verzorg ik deels de marketing en communicatie van het bedrijf. Van onze internetsite en brochures tot aan advertenties en onze huisstijl.
‘first time right’
In deze functie komen er voor mij drie dingen samen waaruit ik veel energie krijg: structureren, organiseren en communiceren. Dat doe ik graag vanuit de spreekwoordelijke ‘voeten in de klei’. Dus voor mij absoluut geen beeldschermmanagement vanachter een bureau, maar ontwikkelen en bijdragen vanuit en voor de praktijk. Ik hanteer hierin wel het ‘first time right’-principe. Mag er dan nooit iets fout gaan? Natuurlijk wel, waar mensen samenwerken gebeurt dat gewoon. Wel doe ik er alles aan om doordacht besluiten te nemen en veranderingen door te voeren. Durven groot te denken, om vervolgens in kleine stapjes uit te voeren.
De Zorg van Toen staat onder andere voor warmte, aandacht en verwondering. Hieraan invulling en betekenis geven is voor mij meer dan een baan. Ook ik hoop ouder te worden. En naarmate je ouder wordt, zoekt iedereen een ‘kwaliteit van leven’. Immers, als je ouder wordt - met alle ongemakken van dien - houdt je leven toch niet op? Zorg gaat over mensen en mag zeker niet alleen gaan over harde economische eenheden. Een omdenken is nodig: van de vraag ‘wat kost het?’ naar de vraag ‘wat levert het op?’. Van kwantiteit naar kwaliteit. Zorg gaat ook over emotie(s) en (on)mogelijkheden. Juist dan komt het in de zorg neer op omzien naar elkaar. Vanuit een menselijke maat er met elkaar iets moois van maken. Zorg, zoals het hoort.
