Robert Geurts, 39 jaar en geboren en woonachtig in Werkhoven. Samen met zijn vrouw heeft hij 2 prachtige kinderen, een zoon van 11 en een dochter van 8 jaar.
Robert is op de zorglocatie het Fraterhuis in De Bilt verantwoordelijk voor de Technische Dienst.
Zelf noemt hij zich een manusje-van-alles. Hij beschikt over méér dan buitengewone handvaardigheid op alle vakgebieden en heeft in het afgelopen jaar echt zijn draai kunnen geven aan deze functie.
In april vorig jaar is hij tegelijkertijd met de Zorg van Toen op deze zorglocatie gestart. Inmiddels zijn we al weer een jaar verder en heeft hij de vrijheid gekregen om zelf invulling te geven aan zijn functie. Vanaf de start op deze zorglocatie heeft hij dus van zeer dichtbij de groei van deze jonge organisatie al mee mogen maken.
Er was destijds sprake van achterstallig onderhoud in de appartementen en het gebouw en dus heeft hij allereerst een start gemaakt met het wegwerken hiervan. Structuur en planning in de werkzaamheden heeft hij afgelopen jaar aangebracht door simpelweg alles te beschrijven.
Als we het hebben over het gebouw gaat het over bijvoorbeeld schilderwerkzaamheden, de verlichting, de verwarming, keukenapparatuur, de internetverbinding maar ook telefonie en hang- en sluitwerk.
Maar ook voor de bewoners hangt hij schilderijtjes op, verhelpt hij een lekkende kraan en appartementen die vrij komen voorziet hij van een nieuwe, frisse kleur. Zo heeft hij dagelijks contact met de bewoners en helpt hij bewoners met de verhuizing van de oud naar de nieuwbouw.
“In mijn vrije tijd klus ik graag. Ik heb een afgeronde HBO hoveniersopleiding. Van een 9 tot 5 kantoorfunctie word ik niet gelukkig. Ik werk graag met mijn handen. Vanuit het groenvak ben ik werkzaam geweest op een golfbaan in Nieuwegein waar ik naast de groenvoorziening en het onderhoud van de banen verantwoordelijk was voor de verhuur en het klaarzetten van de zalen op het complex”.
“De ouderenzorg is dus nieuw voor mij. Ik zit hier heel goed op mijn plek en vind het iedere dag leuk om aan het werk te gaan op deze 1e zorglocatie van de Zorg van Toen. De bewoners zijn afhankelijk van ons en dat ik mijn steentje kan bijdragen aan een fijne woonervaring, voelt heel waardevol, hoe klein dan ook”.
“Ik begin mijn dag eigenlijk met het legen van mijn brievenbusje in de centrale hal. Hier kunnen bewoners een berichtje achterlaten met een technische hulpvraag. Maar ook tref ik ’s ochtends wel eens een handgeschreven briefje met een vraag aan op de deur van mijn werkplek. Zo weten de bewoners me altijd te bereiken.
Daarnaast bekijk ik de mails die ik binnen heb gekregen van bewoners, hun familieleden en mijn collega’s. Zijn er gekke dingen gebeurd de nacht daarvoor? Het pand draait natuurlijk 24/7 door. Deze verzoeken prioriteer ik, wat moet eerst en wat kan later. Naast deze verzoeken heb ik afspraken met externe bedrijven, het standaard onderhoud en overige overleggen zoals met onze manager Gebouwbeheer. Verder word ik ook betrokken bij de keuzes van nieuw aan te schaffen systemen zoals bijvoorbeeld het nieuwe zorg/alarmsysteem”.
“Dat is simpel: het is gewoon een hele leuke functie waarin ik veel vrijheid heb. Het is heel divers, geen dag is hetzelfde. Je probeert iedereen te helpen en oplossingen te zoeken voor zowel de bewoners als je collega’s. Ik zie mijzelf als een duizendpoot, en dat is in deze rol ook noodzakelijk. Ik moet van alles verstand hebben en handig zijn. Maar het is ook een kwestie van doen”.
“Thuis klus en tuinier ik graag. Al meer dan 15 jaar draai ik tijdens de carnaval graag muziek bij onze carnavalsvereniging. En verder vind ik veel voldoening in het bedrukken van materialen en kleding en kan ik mijn creatieve ei kwijt in het ontwerpen van bijvoorbeeld flyers en beeldbewerking. Zo heb ik bijvoorbeeld het tafeltje in de entree van het Fraterhuis bedrukt met het logo van de Zorg van Toen”.
Wel heel bijzonder is dat de moeder van Robert 50 jaar geleden werkzaam was in de huishouding bij het Fraterhuis in Utrecht. Onlangs heeft ze in De Bilt een bezoek gebracht aan de Fraters die zij vanuit die tijd nog kende. Een mooie ontmoeting na zoveel jaren. En wat het extra bijzonder maakt is dat de vader van Robert destijds betrokken was bij het egaliseren van de grond waarop het gebouw nu staat. Niets meer aan toe te voegen toch?
